สวัสดีคะ ตอนนี้เราเลิกกับแฟนมาได้เดือนกว่าๆแล้วค่ะ ตั้งแต่วันนั้นที่เค้าบอกเลิกเรา เค้าให้เหตุผลว่าเราไม่สนใจ ไม่มีเวลาให้เลย เค้าอยากอยู่คนเดียว เราก็ไม่เข้าใจว่าบอกเลิกกันทำไมเพราะเรื่องนี้ ทำไมถึงไม่คุยกันดีดีก่อน เราเองก็ง้อเค้านะคะ ข้อร้องอ้อนวอนเค้าทุกอย่าง ว่าอย่าไปเลย เราไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นคืออะไร อยู่ๆก็บอกเลิกเรา ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกมาก เหมือนมันงงไปหมดเลยค่ะ คือไม่อยากจะคิดด้วยซ้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริงรึป่าว หลังจากวันที่ง้อเค้าอยู่พักนึง แต่เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไร เราจึงตัดสินใจอยู่เฉยๆ แต่ตอนนั้นรู้สึกแย่มาก เพราะตัวเองจมอยู่กับความรู้ตรงนั้นนานมาก กับคำถามบางอย่างที่วนเวียนอยู่ในหัวเราตลอดเวลาว่าทำไมไม่คุยกันดีดีก่อน บอกเราก็ได้ว่าเป็นอะไร ทำไมต้องบอกเลิกเพราะเหตุผลนี้ล่ะ แต่ความรู้สึกหลังจากนี้แย่ยิ่งกว่าค่ะ ผ่านมาประมานเกือบสองอาทิตย์ได้ เรายังหวังตลอดนะคะว่าเค้าจะกลับมา เหมือนคนที่รอยังทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเค้าจะกลับมารึป่าว เพราะหลังจากที่เค้าบอกเลิกเราแล้ว เค้าก็ยังทักมาหาตลอดบอกว่าอยากคุยด้วย คิดถึง แต่พอเราบอกว่าถ้ายังคิดถึงยังรู้สึกก็กลับมาเถอะนะ เค้าก็ปฏิเสธ แล้วบอกว่าไม่รู้จะกลับมายังไง กลัวจะต้องเสียใจอีก เราเลยถามกลับไปว่า ถ้าอย่างนั้นเราจะคุยกันอีกทำไม ซึ่งเรารู้ว่าตัวเราเองตลอดยังตัดใจไม่ได้ เวลาเค้าทักมาเราก็จะตอบตลอด เค้าก็บอกว่าอยากคุยกับเรานะคะ บอกให้เราคุยไปก่อน อย่างน้อยๆเรากับเค้าก็ยังได้คุยกัน เรานี่แบบร้องไห้ออกมาตลอดเวลา มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากๆ เพราะไม่รู้ว่าเราควรยืนตรงไหนกันแน่ แต่เราก็มารู้ความจริงว่าเค้าคุยกับคนอื่น คุยมาตั้งแต่ยังไม่บอกเลิกเราด้วยซ้ำ ความรู้สึกตอนนั้นคือนิ่งไปเลย ทำอะไรไม่ถูก เพราะไม่คิดว่าเค้าจะคุยกับใคร มันเหมือนคนโดนหลอก ซึ่งที่ผ่านมาตั้งแต่เลิกกัน เราก็โทษตัวเองมาตลอดว่าเป็นเพราะตัวเราเองที่ทำให้เค้าเสียใจ เราจมอยู่กับความรู้สึกตรงนี้มาตลอดเลยค่ะ ซึ่งคนที่เค้าคุยด้วยเราก็เคยถามเค้านะคะว่ามีอะไรรึป่าว ทำไมคุยกันบ่อย ด้วยการใช้คำพูดที่ดูไม่เหมือนคนเป็นพื่อนเค้าคุยกัน เค้าก็บอกว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วก็บอกว่าเราอ่ะคิดมาก เค้าไม่ได้คิดอะไร แต่คนคนนั้นมาชอบเค้าเอง เราก็เชื่อเค้ามาตลอดไม่ได้คิดอะไร แต่พอมารู้ความจริง เรารู้สึกว่าตัวเองเหมือนตัวอะไรซักอย่างเลยค่ะ ที่ทั้งๆที่เค้าก็บอกเลิกเราไปแล้ว แต่ก็ยังทักมาหาเราตลอด แล้วก็คุยกับคนนั้นด้วย ถ้าเค้าจะคุยกันหลังจากที่เลิกกับเราไปแล้ว เราจะไม่มีสิทธิว่าอะไรเลย แต่เค้ากับคุยกันก่อนที่จะบอกเลิกเราด้วยซ้ำ จนวันนึงที่เค้าทักมาหาเรา เราจึงตัดสินใจถามไปว่า เค้าปล่อยให้ใครอีกคนนึงเข้ามาได้ยังไงทั้งๆที่เราก็ยังอยู่ เค้าตอบกลับมาแค่ว่า เราไม่เห็นว่าอะไรเลย เราก็น้ำตาซึมเลยคะ แต่ก็ถามต่อนะคะว่าคุยกันทำไม เค้าก็บอกแค่ว่า สนุก แต่เค้าก็เหมือนโวยวายเรานะคะที่พูดถึงเรื่องนี้ ก็บอกว่าเราจะพูดทำไม ถ้ามันยังรักกันอยู่แล้วมันผิดมากนักอ่ะนะ ก็จะไม่รอแล้ว เราเลยถามกลับไปว่าคนที่ไม่ได้รอตั้งแต่แรกคือใคร ที่ผ่านมาเรารอเค้ามาตลอด รอทั้งๆที่รู้ว่าเค้าก็คุยกับคนอื่น เค้าก็บอกเราว่า เค้าจะรู้สึกยังมันก็เรื่องของเค้า บอกเราว่าจะไปทำอะไรก็ไปทำเลย จากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เราถามตัวเองมาตลอดว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันคืออะไรกันแน่ เรากำลังทำอะไรอยู่ เหตุผลที่เค้าบอกเลิกเรามันใช่ที่ว่าเราไม่สนใจ ไม่มีเวลาให้จริงๆเหรอ หรือความจริงแล้วเค้ามีใครใหม่ ตอนนี้เราหนีออกมาจากทุกสิ่งเลยค่ะ เราเห็นอะไรไม่ได้เลย เวลาที่เค้าไปโพสหน้าวอลกัน คอมเม้นต่างๆบ้าง มันเสียใจมาก ร้องไห้ตลอด เราจึงตัดสินใจเดินหนีออกมาเอง เพราะคิดว่าไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้วที่เราจะยืนอยู่ตรงนั้นต่อไป เพราะที่ผ่านมาเดือนกว่าๆทำให้เรารู้แล้วว่าทำไมเค้าถึงไม่กลับมา ทำไมเค้าไม่ได้สนใจแล้วว่าเราจะรู้สึกยังไง เรารู้เหตุผลจริงๆที่เค้าจะไปจากเรา มันมากกว่าที่เค้าบอกเราว่าเราไม่สนใจ ไม่มีเวลาให้ มันมีอะไรที่มากกว่านั้น เป็นเพราะความไว้ใจที่เรามีให้เค้ามาตลอด ที่ผ่านมาเราเสียใจมาก ทำอะไรไม่ได้เลย เหมือนรู้ตัวเองตลอดว่ายังรอเค้าอยู่ แต่พอมารู้ความจริงแบบนี้ เราไม่รู้ว่าจะรอเพื่ออะไรอีก ถ้าเค้าจะกลับมาจริงๆเค้าคงจะกลับมาตั้งนานแล้ว แต่ลึกๆข้างในก็ยังรู้สึกทุกอย่างจริงๆคะ มันยังเจ็บปวดมาก เวลานึกถึงเรื่องนี้ ทรมานทุกครั้งเวลาเห็นอะไรที่เคยผ่านมาด้วยกัน บางครั้งมันก็เหมือนจะดีขึ้นนะคะ แต่ความจริงไม่ใช่เลย เรายังไม่พร้อมที่เห็นอะไร จะรับรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเค้าอีก เพราะเราเองที่ยังทำใจไม่ได้...
โดนบอกเลิกด้วยเหตุผลที่บอกว่าเราไม่สนใจ แต่มารู้ทีหลังว่าไม่ใช่เลย...